Na ovo izdanje sam slucajno naleteo dve godine od njegovog zvanicnog pojavljivanja. Privukao me je naziv albuma koji predstavlja referencu kada se opisuje moja omiljena grupacija vec pomenuta u prethodnim postovima, a to su *BOHREN UND DER CLUB OF GORE.Dva muzicara koja cine ovu postavu su Jammie Saft na basu i klaviru i Bobby Previte na bubnjevima. U pitanju su ljudi koji su u dosadasnjoj karijeri saradjivali sa mnostvom poznatih i priznatih likova iz domena avangardnog, free, noise, improv...jazz-a u rasponu od jednog John Zorna, Wadada Leo Smith-a, pa do Charlie Hunter-a i Coung Vu-a. To donekle govori o njihovoj reputaciji i orijentisanosti, ali i pored toga ovaj album se pokazao kao nesto totalno drugacije od onoga sto sam ranije slusao. U pitanju je potpuno akusticna, mracna i jednostavna muzika koja vas postepeno obuzima i uvlaci u imaginaran svet tamne, nedokucive i uzvisene lepote. Opet imamo ispred sebe limitiranu postavu od samo dva coveka, na tri instrumenta, monohromatski zvuk, sporost, dubinu i naravno mrak, ali ne onaj od koga vas obuzima jeza, vec onaj koji pobudjuje radoznalost. Kao kada gledate horror film koji vas plasi, ali u isto vreme fascinira i tera na dalje gledanje. U skladu sa samim blogom i onime sto se predstavlja makar u zadnjim postovima (iako to nece biti pravilo), radi se o fenomenalnom albumu koji ce sigurno privuci sve zaljubljenike u tamnu stranu muzike bez obzira na zanr.
*SWAMI LATEPLATE - Escape
*SWAMI LATEPLATE - The Bearded Man Cannot Help You
